Κλασική προσθετική

Ακίνητη γέφυρα

Στις περιπτώσεις έλλειψης ενός ή περισσοτέρων δοντιών και εφόσον υφίστανται δόντια εκατέρωθεν, μια από τις θεραπευτικές λύσεις αποτελεί η κλασική ακίνητη προθετική με την κατασκευή γέφυρας. Σε αυτήν την περίπτωση τροχίζονται τα δόντια που υφίστανται εμπρός και πίσω την έλλειψη-νωδότητα (κενό), λαμβάνονται αποτυπώματα και κατασκευάζεται στο οδοντοτεχνικό εργαστήριο η γέφυρα, η οποία μετά από ενδοστοματικές δοκιμές της και επιλογή του κατάλληλου χρώματος συγκολλάται μόνιμα πάνω στα δόντια-στηρίγματα. Τα υλικά κατασκευής μιας ακίνητης προσθετικής αποκατάστασης ποικίλλουν ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης.

Υλικά κατασκευής ακίνητων προσθετικών αποκαταστάσεων
1. Το συνηθέστερο υλικό κατασκευής στεφανών ή γεφυρών είναι η μέταλλο-πορσελάνη, η οποία περιλαμβάνει εσωτερικό σκελετό από κράμα βιοσυμβατών μετάλλων και εξωτερικά καλύπτεται από πορσελάνη στο χρώμα των παρακείμενων δοντιών. Η πορσελάνη είναι ένα απόλυτα βιοσυμβατό υλικό με εξαιρετική αντοχή στη θραύση, στην αποτριβή, ενώ διατηρεί αναλλοίωτο και το χρώμα της με την πάροδο του χρόνου.

2. Ένα άλλο υλικό κατασκευής του σκελετού είναι το ζιρκόνιο (οξείδιο της ζιρκονίας), που επικαλύπτεται από πορσελάνη επίσης, και το οποίο προτείνεται στις αποκαταστάσεις των προσθίων δοντιών κυρίως. Το ζιρκόνιο είναι ένα υλικό υπόλευκου χρώματος εξαιρετικής αντοχής, ισοδύναμης με το μέταλλο, το οποίο λόγω του υπόλευκου χρώματός του αποδίδει άριστα τις αισθητικές απαιτήσεις και πλεονεκτεί έναντι του μετάλλου, που κάποιες φορές προσδίδει μια γκρίζα ζώνη στα ούλα γύρω από τον αυχένα του δοντιού.

Παράδειγμα κάλυψης δοντιού με στεφάνη ζιρκονίας σε πρόσθιο δόντι

3. Ένα τρίτο υλικό κατασκευής των ακίνητων προσθετικών αποκαταστάσεων είναι η πορσελάνη εξ ολοκλήρου (ολοκεραμικά), η οποία και αποδίδει άριστα την αισθητική του φυσικού δοντιού εξαιτίας της διαθλαστικότητάς της στο φως.

Στεφάνη (θήκη)
Σε περίπτωση που ένα δόντι έχει υποστεί κάποιο κάταγμα (σπάσιμο) ή δυσχρωμία μετά από ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση), προτείνεται η κατασκευή στεφάνης, η οποία ουσιαστικά καλύπτει και προστατεύει ολόκληρο το δόντι. Για να κατασκευαστεί μια στεφάνη ακολουθείται η ίδια διαδικασία που περιγράφεται στις γέφυρες και τα αντίστοιχα τα υλικά κατασκευής τους. Η στεφάνη συγκολλάται μόνιμα στα παρασκευασμένα δόντια και λειτουργεί σαν ένα κανονικό δόντι, προστατεύοντάς το από πιθανά σπασίματα και βελτιώνοντας την αισθητική του.

Κινητές προσθετικές αποκαταστάσεις

Σε περιπτώσεις που υφίσταται έλλειψη κάποιων ή όλων των δοντιών του ασθενή, μια από τις θεραπευτικές λύσεις είναι η κατασκευή κινητής προσθετικής αποκατάστασης. Σε αυτήν την κατηγορία αποκαταστάσεων ανήκουν οι μερικές οδοντοστοιχίες («μηχανάκια» ή «μηχανήματα») και οι ολικές οδοντοστοιχίες («μασέλες»). Και στις δυο κατηγορίες ο ασθενής θα πρέπει να αφαιρεί τις αποκαταστάσεις του κατά τη διάρκεια του ύπνου και να τις καθαρίζει.

Μερικές οδοντοστοιχίες
Οι μερικές οδοντοστοιχίες είναι κινητές προσθετικές συσκευές οι οποίες αποκαθιστούν την έλλειψη κάποιων δοντιών στο φραγμό και οι οποίες στηρίζονται στα εναπομείναντα δόντια, αλλά και στα ούλα του ασθενή. Οι αποκαταστάσεις αυτές μπορούν να αφαιρεθούν από τον ασθενή εύκολα, να καθαριστούν και να επανατοποθετηθούν οποιαδήποτε στιγμή. Τα πλεονεκτήματά τους είναι η εύκολη, άμεση και οικονομική κατασκευή τους. Ταυτόχρονα προσφέρουν τη δυνατότητα καθαρισμού τους από τον ίδιο τον ασθενή και αναπροσαρμογή-επιδιόρθωσή τους από τον οδοντίατρο οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον προκύψει κάποια αλλαγή στο στόμα του ασθενή (π.χ. απώλεια δοντιών). Τα μειονεκτήματά τους είναι η μειωμένη αισθητική και συγκράτησή τους σε σύγκριση με μια ακίνητη αποκατάσταση και τα προβλήματα που συχνά δημιουργούν στη μάσηση και στην ομιλία του ασθενή, με τελική επίπτωση στην αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία του.

Ολικές οδοντοστοιχίες
Σε περίπτωση έλλειψης όλων των δοντιών, μια από τις θεραπευτικές λύσεις είναι η κατασκευή ολικής οδοντοστοιχίας (μασέλα). Πρόκειται για κινητή αποκατάσταση η οποία στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στα ούλα του ασθενή και βασίζεται στη λειτουργία της βεντούζας (δημιουργία κενού αέρος μεταξύ των ούλων και της οδοντοστοιχίας με τη παρουσία σάλιου). Τα πλεονεκτήματά τους είναι η εύκολη, άμεση και οικονομική κατασκευή τους. Ταυτόχρονα προσφέρουν τη δυνατότητα καθαρισμού τους από τον ίδιο τον ασθενή και αναπροσαρμογή-επιδιόρθωσή τους από τον οδοντίατρο οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον προκύψει κάποια αλλαγή στο στόμα του. Τα μειονεκτήματά τους είναι η μειωμένη αισθητική και συγκράτησή τους σε σύγκριση με μια ακίνητη αποκατάσταση και τα προβλήματα που συχνά δημιουργούν στη μάσηση και στην ομιλία του ασθενή, με τελική επίπτωση στην αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία του. Προκειμένου να απαλλαγεί ο ασθενής από τα προβλήματα που δημιουργούν οι ολικές οδοντοστοιχίες είναι δυνατόν να τοποθετηθούν 2 εμφυτεύματα στην κάτω γνάθο ή 3-4 στην άνω γνάθο και η οδοντοστοιχία να στηρίζεται και να συγκρατείται επαρκώς από αυτά, ενώ ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να την αφαιρεί και να την καθαρίζει.

Παράδειγμα ολικής οδοντοστοιχίας στηριζόμενη σε δύο εμφυτεύματα.